De lekkerste saté ??

IMG_4898

Jullie hebben hem vast gemist de afgelopen week.. Er was geen dinsdagblog op de Vuurmeester. Dat kwam omdat ik het erg druk had met de voorbereiding van de finale voor de lekkerste saté van Nederland. Wie de Vuurmeester ook op Facebook volgt heeft dat vast meegekregen.

Het was sowieso een drukke maand, bijna ieder weekend stond er wel een demonstratie of een workshop gepland. De open dag van o.a. De Novo in de wijk Vinkhuizen, het Boomkroonfestival van Staatsbosbeheer, het Salt Herfstfest en daar kwam ineens ook de finale voor de lekkerste saté van Nederland bij.. Ik was al bijna vergeten dat ik me daar voor ingeschreven had.

IMG_4812

Het is donderdag 24 september als ik ’s avonds terugrijd vanuit Veenhuizen. We hadden een teamuitje van de afdeling Businesscontrol, waar wij als voedingsdienst ook onder vallen. We hebben een bezoek gebracht aan het gevangenismuseum en daarna met elkaar gegeten. Het eerste is zeker aan te bevelen, het tweede vond ik iets minder. Maar misschien ben ik wel gewoon verwend..

Voordat ik in de auto stap zet ik mijn telefoon op stil, ja ja braaf zoals het hoort.. Ik zie dat ik een email heb gekregen. Het is van de organisatie van de lekkerste saté, dat de jury het zwaar heeft gehad met het beoordelen van alle inzendingen en dat ik helaas niet geselecteerd ben voor de finale. Nou ja, ook prima. Ik had daar niet zoveel tijd aan besteed, mijn inzending was een variant op het recept dat ik hier al eerder postte. In plaats van kipfilet had ik kippendijen gebruikt, de sambal vervangen voor  1 naga jolokia peper (een bijzonder heet soort) en 4 blaadjes djeroek poeroek (limoenblad) toegevoegd. Overigens een combinatie die ik wel vaker ga gebruiken.

IMG_4770

En dan… ’s avonds om half tien opnieuw een mail.. Gefeliciteerd u bent geselecteerd als een van de finalisten van.. Ik val van verbazing bijna van de bank. He?? toch wel? Wauw!!! Natuurlijk moet dit goede nieuws gedeeld worden. Via telefoon (ik moet die dag nog wel even vrij hebben..dat was gelukkig geen probleem. Dank je Max!), via whatsapp en via Facebook en Twitter. Ik ben erg blij!

En dan slaat de twijfel toe.. misschien toch een vergissing? Als ik morgen even bel, dan kan ik nu nog even blij zijn.. Nee! Ik stuur direct een mail om het te checken. Het antwoord helpt me niet veel verder. “Zie dat er inderdaad iets fout is gegaan, maar ga morgen voor alle zekerheid dubbel checken met de jury. Excuses voor het ongemak”. AAAAAAAHHH het zal toch niet??  Met een dubbel gevoel kruip ik ’s avonds op bed.

De volgende ochtend rijd ik naar het werk, in mijn hoofd formuleer ik de rectificatie al. “Hoewel ik dacht geselecteerd te zijn.. helaas een fout gemaakt waardoor.. ”  En toch.. Ergens in mijn achterhoofd klinkt een klein stemmetje: “ze hebben niet direct gezegd sorry, foutje.” En het recept is gewoon goed! Tja, de opmaak van het bordje kan beter, dat weet ik ook wel. Borden opmaken is nooit echt mijn sterkste kant geweest.

IMG_4788

Vrijdagochtend 9.15 uur: Weer een mail. “We hebben het gecheckt en ik heb goed nieuws, je bent wel geselecteerd..!” Whoeha!! Het kan dus toch! Wat ben je ook een lul, je maakt je weer druk om niks! Vanaf dat moment is het vol gas en al gauw vliegen de ideeën in het rond. Ik heb gelukkig een hoop vrienden en collega’s die zich graag als klankbord laten gebruiken en ook hun eigen (goede) ideeën hebben! Ik mag geen tot minimale wijzigingen aan de receptuur brengen. Dat was ik toch niet van plan, alhoewel.. de saté zelf laat ik zoals die is. Prima. Maar de saus, dat is ook een beoordelingsfactor en daar mag je mee variëren, zolang de basis maar de Calvé satésaus is. Misschien toch bereiden met Sereh? Ja dat doe ik. Of niet? En dan de opmaak.. het blijft nog lang onrustig in mijn hoofd.

Uiteindelijk is het idee om de saus te laten zoals die is. Die is goed en je hoeft je iets wat niet kapot is ook niet te repareren. Bovendien schat ik in, dat het merendeel van de finalisten de verleiding niet zal kunnen weerstaan om er toch iets mee te gaan doen. Achteraf blijkt dat juist.. Het gerecht wil ik gaan serveren op een bamboe sushiplank met de satésaus in een bamboekuipje. Daarbij een lotusblad gesneden van komkommer en een bloem gesneden uit peper, op een bedje van atjar. Nog wat kroepoek erbij en dan de saté zelf. Die wil ik serveren in een kokertje van bananenblad. Langzamerhand krijgt de presentatie meer vorm.

IMG_4888

Van Grills&Stoves krijg ik de Envirofit CH5200 kolen stove te leen, samen met 10 kg kokosbriketten en de Go Grill. Dit hele pakket wordt bij me thuis bezorgd. Een heerlijk apparaat om mee te spelen, ik voel me bevoorrecht en nu ben ik bovendien niet afhankelijk van wat er daar voorhanden is. Een fijne gedachte!

IMG_4866

Naar mate de week vordert, neemt ook de spanning toe en ik houd mezelf maar voor: je komt met niets en in het ergste geval ga je met niets naar huis. Dan heb je gewoon een leuke dag gehad. En hoewel ik dat ook echt vind, droom ik toch stiekem ook van de winst.

Er mag een supporter/collega mee naar de finale die plaats vindt in de Kookfabriek in Amsterdam. Dus op zondagavond vertrek ik samen met Werner naar Leiden. Daar mogen we bij schoonzus Angela en zwager Henk overnachten. Op die manier hoeven we niet zo vroeg van huis en hebben we meer speling, om er op tijd te kunnen zijn. Er wordt in iedere mail gewaarschuwd voor de drukte op de wegen rond Amsterdam.

Na een goede nachtrust, die wel iets vroeger was afgelopen dan ik gepland had (geeft niet Luuk), is de grote dag toch aangebroken. Ik krijg van de spanning maar weinig door mijn keel en vrees dat ook nog wel even zo zal blijven. Gelukkig valt de verkeersdrukte rond Amsterdam mee en zijn we ruim op tijd op locatie. De spullen uitladen en dan snel parkeren. Dat kan in de buurt en gratis! Hieruit blijkt wel dat het geheel goed georganiseerd is, en dat merken we de hele dag. Eten, drinken alles is er meer dan voldoende en ook de organisatie van de wedstrijd is goed geregeld. Iedere finalist krijgt 45 minuten de tijd om zijn/haar gerecht te bereiden en te presenteren. 1 bord voor de jury, 1 voor de foto. In de tussentijd zijn er workshops te volgen of kun je kijken bij wat anderen doen.

Als ik zo rondkijk zakt me de moed in de schoenen.. jeetje wat een hoop “culinaire” bordjes.. daar kan mijn opmaak toch niet tegenop. Zoveel mooie bijgerechten en prachtige borden.. Samen met Werner besluit ik om te proberen van mijn “zwakte”een kracht te maken. Praten kan ik beter dan bordjes opmaken en je krijgt 30 seconden om over je gerecht te vertellen bij de jury onder leiding van Erik van Loo, chef-kok bij restaurant Parkheuvel in Rotterdam. Niet de eerste de beste dus..  In mijn koelbox zit nog wat Oost-Indische kers, een leuk eetbaar bloemetje, dat ik nog geplukt had voor het geval dat. De atjar, de lotusbladeren van komkommer, het bamboe bakje met de saus, de bloem van peper, het gaat er allemaal af. Ook de koker waarin ik de saté wilde presenteren moet wijken. In plaats daarvan maak ik een kleiner kokertje om de satésaus in te doen en komt de saté gewoon zo op het bord. Een bergje kroepoek gegarneerd met wat Oost-Indische kers maken het af. Tijdens mijn “pitch” voor de jury vertaal ik dit naar de basis van de oosterse keuken: eenvoud. Dit gerecht gaat over de essentie van saté: smaak.

IMG_4941

Het bereiden gaat goed, de kolen stove werkt perfect en er komen voortdurend wat collega koks kijken naar wat dit voor apparaat is. Zo ook presentator Jord Althuizen, de wereldkampioen “whole hogg” (heel varken) grillen. Mijn 45 minuten zijn zo om, tijd om mijn verhaal af te steken. Ik vertel over het gerecht en sluit af met Selemat Makan. Eet smakelijk.

Dat lijken ze wel gedaan te hebben, want het bord dat ik terug krijg is schoon leeg. Alle drie de spiesen zijn weg. Een goed teken? Na dat ik mijn workstation heb ontruimd en schoongemaakt komt ook mijn eetlust terug. Gelukkig is er nog genoeg te eten bij de mannen van Smokey Goodness. Hun producten wil ik al een tijdje proeven, dus dat komt goed uit.

Met een gevulde maag wachten we de bekendmaking van de winnaars af. Allereerst wordt de top 10 bekend gemaakt en al snel blijkt dat ik daar niet bij hoor. Dat had ik wel gehoopt, maar niet echt verwacht. Jammer. De winnaar wordt Remco Wols van Jansen&Jansen uit Schijndel. Ik heb daar niet de gelegenheid gehad om je te feliciteren, dus mocht je dit lezen Remco, alsnog gefeliciteerd! Goed gedaan!

Op welke plek ik geëindigd ben is niet zeker, als ik af ga op de fotovolgorde die de organisatie postte, dan zou het de 12 plaats zijn. Daar ga ik  maar van uit, hoewel het niet echt belangrijk is. Uit 93 inzendingen hoorde ik tot de 30 geselecteerde finalisten. Dat is al heel wat en daar ben ik al heel blij mee.

Na een prachtige, enerverende en inspirerende dag was ik blij om thuis te zijn.

Ik zou de organisatie van de wedstrijd, Unilever en Calvé willen bedanken. De hele dag was van A to Z goed georganiseerd en wij hebben genoten!

Tot slot nog even dit.. morgen is er alweer een volgend feestje. De Vuurmeester bestaat op 7 oktober officieel 1 jaar. Dus wil je een mooie Bread&Biscuitstick winnen? stuur dan een zo origineel mogelijke felicitatie naar 1jaar@devuurmeester.nl